سایه‌روشن‌های فوتبال و نگاهی که نیازمند تغییر است
تاریخ انتشار: ۲۱ فروردین ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۵۰۲۵۶۴
به گزارش ایرنا، فرقی ندارد کجای این جهان پهناور باشید همین که گذرتان به کوچه پس کوچه‌های شهر بیافتد و در مسیر فوتبال بازی کردن کودکان قرار بگیرید یعنی وارد یک جریان و مسیری شدید که با شور و هیجان عجین شده و خواسته یا ناخواسته شما به عالمی دیگر می‌برد.
فوتبال بنا به دلایل مختلف از دیرباز طیف وسیعی از علاقه‌مندان را به خود معطوف کرده تا جایی که پیر و جوان، غنی و فقیر، زن و مرد و همه و همه را در یک فضا و در کنار هم جمع کرده و لبخندها و گریه‌های فراوانی را در ادوار مختلف تاریخ به خود دیده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
نیمکت‌های شلوغ، صندلی داغ و عربده‌هایی که به آسمان می‌رسد
یکی از مهم‌ترین اتفاقات و حاشیه‌های فوتبال ایران به کنار زمین باز می‌گردد، جایی که باید مرکز تفکر و مدیریت بازیکنان در جریان بازی باشد در چند وقت اخیر فضایی برای ایجاد سر و صدا، بر هم زدن تمرکز داور و به نوعی تغییر در روند و جریان بازی شده است. اگر در گذشته یک نفر مسوولیت حضور در کنار زمین و صحبت با بازیکنان را داشت امروز این مسوولیت خطیر داد و بیداد و عربده‌کشی به چند نفر سپرده شده تا جایی که اگر نمایی بسته از نیمکت یک تیم فوتبال را نظاره‌گر باشیم شما را به یاد فیلم‌های قدیمی ایرانی می‌اندازد. همان فیلم‌هایی که قیصر و شعبان‌ها در آن خودنمایی می‌کردند و حضورشان برای مخاطبان تماشاگر پسند و جذاب بود.
وقتی این صحنه تلخ را با تصاویر نیمکت تیم‌های معتبر از جمله رئال، بارسلونا، بایرن‌مونیخ و ... مقایسه می‌کنیم متوجه اوج اختلاف و سطح کیفی فوتبال ایران و جهان می‌شویم و باید پرسید چه کردیم که امروز فوتبال ایران در چنین مسیر غلطی گام بر می‌دارد؟ فراموش نکنیم در فوتبال ایران نام‌های بزرگی چون دهداری و قایقرانی را داریم که به آن می‌بالیم و نباید با اسم‌های کوچک خاطرات خوب گذشته را خراب کرد.
بازی رسانه‌ای، جنگ در زمین و دعوا لب خط
این یک واقعیت است که فوتبال ما به دلایل مختلف با فوتبال روز دنیا تفاوت‌های چشمگیری دارد. اگر در فوتبال مدرن امروز تفکر و برنامه‌ریزی حرف اول را می‌زند در فوتبال ما بازی رسانه‌ای و حاشیه بر متن ارحجیت دارد و متاسفانه این جریان غلط مانند ویروس به تمامی یا شاید بهتر بگویم بخش اعظم فوتبال ایران تسری پیدا کرده و کوچ و بزرگ هم نمی‌شناسد.
متاسفانه به جای آنکه فوتبالی‌های ما فکر آینده و حواس خود را به زمین و جریان بازی معطوف کنند بیشتر در صدد تمرکز بر روی فضای رسانه‌ای آن‌هم با هدف راه‌اندازی یک جریان فکری خاص هستند تا با ایجاد جنگ در کنار زمین به نوعی خود را به اهدافی که دارند، نزدیک کنند.
مصاحبه‌های غیرفنی، دلایل باخت یا شکست‌های غیرمنطقی، پیدا کردن مقصر برای اتفاقاتی که افتاده و مسایلی از این دست در فوتبال ما کم نیست و باید بررسی شود چرا بازیکنان بزرگ فوتبال جهان و فوتبالیست‌های مطرح به دنبال متن هستند اما مدعیان فوتبال حرفه‌ای در ایران به دنبال حاشیه. اتهام زدن به دیگران و فرافکنی، جنگ روانی و مسایلی از این دست زیبایی‌های فوتبال را زشت جلوه خواهد داد و باید در برابر این پدیده ایستاد.
فوتبال ایرانی، تلفیقی از فیم‌های قدیمی و بالیوودی
تصاویر منتشر شده در اطراف زمین، پشت درب رختکن تیم‌های لیگ برتری و حاشیه‌های ایجاد شده در زمان ورود یا خروج تیم‌ها به هتل محل اقامت با محل بازی‌ها بیشتر تلفیقی از فیلم‌های قدیمی ایرانی با هیجان و حرکت‌های فیلم‌های بالیوودی است. اینکه چرا نمی‌توانیم نظم و انبضباط را در زمین و بیرون آن حاکم کنیم به یک چالش تبدیل شده و گویا کسی هم علاقه‌ای به اجرای آن ندارد.
شلوغی‌های کنار زمین و حاشیه‌های بیرون استادیوم‌ها نگران کننده است، اگر در این بین اتفاقی رخ بدهد و مساله پیش آید چه کسی باید پاسخگو باشد و اصلا کسی خود را مسئول پاسخ‌گویی می‌داند؟
یادمان نرفته روزگاری نه چندان دور در جریان دیدار استقلال و برق شیراز که به قهرمانی آبی‌پوشان تهرانی هم منجر شد یک سوارکار برای دقایقی هیجان را به سکوهای استادیوم آزادی هدیه داد و بعد معلوم شد حضور این سوارکار بدون برنامه‌ریزی بوده و او بدون اعلام قبلی و اتفاقی راهش به زمین چمن آزادی باز شده است، هنوز هم از این تصاویر البته با شکل و شمایل متفاوت در فوتبال ایران دیده می‌شود و شاید بهتر باشد برخی از فوتبالی‌ها به عنوان ستاره‌های هنری فضای دیگری را هم تجربه کنند شاید در آن به مراتب موفق‌تر باشند.
فریاد بی‌نظمی به زبان بین‌المللی
البته شاهکاری ما در بی‌نظمی تنها جنبه داخلی ندارد و در عرصه بین‌المللی نیز دستی بر آتش داریم، کمی به عقب برویم تا به مراسم رونمایی از کاپ جام جهانی در تهران برسیم. آنقدر این مراسم بی‌نظم و بد برگزار شد که در نهایت او تصمیم گرفت این رونمایی را خاتمه دهد و جام را در جعبه قرار داد. نکته عجیب‌تر آن اظهار نظرهای مسوولان و البته مجری این برنامه بود که اذعان داشتند مساله خاصی رخ نداده و بهتر بود مراسم مدیریت مطلوب‌تری داشت اما مسوول رونمایی از جام با کسی شوخی نداشت و بدون آنکه بخواهد دل ما ایرانی‌ها را شاد کند، جام را برداشت و برد، به همین راحتی.
عبادت معبود از کنار مستطیل سبز و خدایی که در این نزدیکی است
از همه این‌ها که بگذریم فوتبال فقط با زشتی‌های خود جذاب نشده، هر چند همین زشتی‌ها هم برای بسیاری از هواداران دو آتیشه فوتبال زیبا و جذاب است. در این روزها انتشار یک فیلم ساده و به دور از ریا و حاشیه نشان داد فوتبال مانند همه بخش‌های زندگی، سایه روشن‌هایی دارد و شاید تقابل همین دو رنگ متفاوت جذابیت‌ها را دو چندان می‌کند.
اینکه فارغ از دنیا پرهیاهوی فوتبال نتیجه‌گرا ایرانی در گوشه‌ای نشسته و با معبود راز و نیاز کنی تصویری زیبا از همین فوتبال پرحاشیه است. شرزود تمیروف مهاجم ازبکستانی، در جریان دیدار هوادار و پیکان در گوشه‌ای از زمین نشست و روزه خود را با افطار باز کرد تا نشان بدهد سایه‌روشن‌های فوتبال وجود دارد و این ما هستیم که باید دریچه نگاه خود را تغییر بدهیم.
ورزش فوتبال ۰ نفرمنبع: ایرنا
کلیدواژه: فوتبال باشگاه پرسپولیس باشگاه استقلال تیم فوتبال سپاهان لیگ برتر فوتبال فوتبال باشگاه پرسپولیس باشگاه استقلال تیم فوتبال سپاهان لیگ برتر فوتبال سایه روشن فوتبال ایران فوتبال ما کنار زمین
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۵۰۲۵۶۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
نگاهی به تغییرات جدید در جامعه ژاپن با محوریت خانواده‌های ژاپنی
خبرگزاری مهر _گروه فرهنگ و ادب، طاهره طهرانی: ارتباطات دانشگاه‌ها در سراسر جهان، راهی است برای آشنایی دقیق و علمی با قوانین و فرهنگ‌ها و موضوعات مبتلابه مردم در سرزمین‌های دیگر؛ و گاهی همین ارتباطات باعث شکوفایی و دریافت اهمیت یا ایده‌های جدید برای حل موضوعات غالباً مشترک زندگی انسان می‌شود. روز شنبه هشتم اردیبهشت ماه به همت گروه زبان‌ها و ادبیات آسیای شرقی، نشستی با عنوان نگاهی به تغییرات جدید در جامعه ژاپن با محوریت خانواده‌های ژاپنی در دانشکده زبان‌های خارجی دانشگاه تهران برگزار شد که سخنران آن خانم دکتر توکویو موریتا، دانشیار دانشگاه کاگوشیما بود؛ این سخنرانی به زبان فارسی انجام شد.
صرف نظر از عنوان طولانی این نشست، می‌توان کلید واژه بحث را هویت فردی زنان در مقابل هویت اجتماعی و قانونی در جامعه ژاپن دانست، به طور خلاصه اینکه نام چقدر اهمیت دارد. در فرهنگ ما اهمیت نام بسیار زیاد است، به طوری که در شاهنامه می‌بینیم پهلوانی مانند بهرام برای آنکه نامش _که بر دسته تازیانه حک شده_ به دست دشمن نیفتد جانش را فدا می‌کند. زنان و مردان هرکدام به نام خود شناخته شده و هویت فردی خود را در عین داشتن تعلقات اجتماعی و خانوادگی حفظ می‌کنند.
خانم موریتا که فارسی را به شیرینی صحبت می‌کرد، سخن خود را با نام و نام خانوادگی خود آغاز کرد، جایی که علیرغم ساده به نظر آمدن محل اختلاف بود. در قوانین ژاپن، خانواده محور همه چیز است و تعاریف قانونی ذیل این عنوان شکل می‌گیرد، طبق قانون همه افراد یک خانواده باید یک نام خانوادگی داشته باشند. به صورت سنتی، هر زن پس از ازدواج با نام خانوادگی همسر شناخته می‌شود؛ و این نام خانوادگی جدید به این معناست که نام او از برگه هویتی خانواده پدری حذف می‌شود و به جایش ردیفی با عنوان X نوشته می‌شود. سپس برگه هویتی جدید _با ستونی برای مرد و ستونی برای زن و ستونی برای فرزند یا فرزندان_ صادر می‌شود. به این ترتیب تمامی مبادلات بانکی یا کارتهای هویتی مثل گواهینامه رانندگی، مسائل مربوط به تأمین اجتماعی و اشتغال و بازنشستگی و کارهای قانونی او باید با نام جدید صورت بپذیرد. به این صورت نام خانم موریتا پس از ازدواج با آقای یونِدا از Tokoyo MORITA تبدیل به Tokoyo YONEDA شده بود. در صورت جدایی زن و شوهر، این نام دوباره به حالت قبل برگشته و همه مدارک باید تغییر کند؛ و برای عوض کردن آنها باید مبلغ ۲,۲۵۰ ین (معادل ۵۰۰ دلار) پرداخت شود. نرخ طلاق در جامعه ژاپن ۳۰ درصد است.
به گفته خانم موریتا در سال ۱۹۹۵ میلادی لایحه‌ای به مجلس ژاپن ارائه شده برای اینکه زنان بتوانند نام خانوادگی خود را انتخاب کنند و در کارهای قانونی از همان نام استفاده کنند، اما با وجود گذشت ۲۹ سال هنوز به نتیجه نرسیده است. زنان می‌توانند با درخواست از محل کار یا کارفرما و توافق به صورت مشروط از نام خانوادگی خود که به آن شناخته و با آن بزرگ شده اند استفاده کنند، اما در مورد کارهای بانکی و امور مالی باید از نام خانوادگی شوهر که در قانون به آن شناخته می‌شوند استفاده کنند.
او در ادامه افزود در گذشته و تا قبل از جنگ جهانی دوم سیستم خانوادگی ژاپن به این صورت بود که پدر مسئولیت تصمیم گیری همه چیز را داشت، حتی ازدواج دخترانش. اما بعد از ۱۹۴۷ و تغییر قانون دختران بعد از سن ۱۸ سالگی می‌توانستند خودشان برای ازدواج خود تصمیم بگیرند. هرچند واحد خانواده همچنان به صورت جدولی باقی بود و افراد به صورت جداگانه و فردی شناسنامه ندارند. این سیستم هنوز در چین و ژاپن و تایوان برقرار است. این تغییر نقش تا دهه ۱۹۹۰ به سیستم سرمایه داری و اقتصاد ژاپن بسیار کمک کرد، چرا که به این ترتیب زنان می‌توانستند پس از ازدواج به کار بیرون خانه ادامه بدهند. تا قبل از آن مردان در بخش عمومی و بیرون خانه کار می‌کردند و نقش زنان در بخش خصوصی خانواده در کنار پدربزرگ و مادربزرگ و فرزندان تعریف می‌شد، چنانچه به گفته ایشان برنامه‌های تلویزیونی سال‌ها در حال پخش است که خانواده ایده آل ژاپنی را نمایش می‌دهد: پدر و مادر، پدربزرگ و مادربزرگ و دو یا سه فرزند. و این برنامه سالهاست با همین صورت در حال پخش است و بر عکس جامعه ژاپن تغییری نکرده است.
به گفته خانم موریتا قبل از جنگ جهانی دوم ۳۰ درصد از زنان ژاپنی بیرون خانه کار می‌کردند، اما امروز این رقم به ۷۰ درصد رسیده است. ۲۸ درصد مردان ژاپنی هرگز ازدواج نمی‌کنند، این رقم در مورد زنان ۱۷ درصد است. اما در مورد کسانی که در مشاغل رسمی شاغلند این نسبت معکوس می‌شود، به این ترتیب که ۲۴ درصد زنان و ۱۹ درصد مردان تا پایان عمر مجرد می‌مانند، در واقع زنان تمایلی به ازدواج با مردانی که حقوق کمتری می‌گیرند ندارند. چون قوانین مالی خانواده محور است، زنان و مردانی که تک نفره زندگی کرده و ازدواج نمی‌کنند برای مسائل تأمین اجتماعی و بازنشستگی دچار مشکل می‌شوند. نداشتن هویت فردی قانونی و تعریف هر فرد ذیل عنوان خانواده مشکلاتی به وجود می‌آورد، به عنوان نمونه سابقاً بیمه سلامت برای خانواده به صورت دفترچه بوده و در صورتی که دو نفر از اعضای خانواده همزمان نیاز به بستری در بیمارستان یا کارهای درمانی پیدا می‌کردند دچار مشکل می‌شدند؛ که برای حل این مشکلات امروز برای هر نفر یک کارت بیمه سلامت صادر می‌شود.
تغییر الگوی زندگی خانوادگی و اشتغال بیشتر زنان بیرون از خانه، اهمیت مسئله هویت فردی برای زنان را بیشتر نشان می‌دهد؛ بسیاری از زنانی که در سمت‌های دانشگاهی کار می‌کنند و دارای تالیفات و مقاله‌هایی هستند، نسبت به این تغییر نام معترض اند؛ چراکه به نام خانوادگی خود شناخته شده اند و در صورت تغییر این نام تمامی فعالیت‌های علمی و شغلی شأن تحت تأثیر قرار می‌گیرد. الگوی مالی خانواده از حالتی که مرد عهده دار همه هزینه‌ها باشد به حالتی تغییر کرده که زن و مرد شاغل پس از ازدواج حساب مشترکی برای خانواده دارند، و باقی حقوق در اختیار خودشان باقی می‌ماند.
در پایان نشست چند نفر از حاضران و دانشجویان پرسش‌هایی مطرح کردند، خانم موریتا در پاسخ اولین سوال که از آمار زنان معترض و فعالیت آنان و راه قانونی برای بیان این اعتراض بود گفت مجلس ژاپن هر سال نظرسنجی می کرده و نتایج امسال این نظرسنجی نشان می‌دهد که ۷۰ درصد زنان ژاپنی درخواست حفظ نام خانوادگی خود پس از ازدواج را دارند. هرچند به لحاظ اجتماعی اگر زنی درخواست این را داشته باشد که نام خانوادگی خود را حفظ کند، والدین شوهر ناراحت می‌شوند؛ اما موردی بوده که زن شکایتی در دادگاه مطرح کرده و درخواست کرده که برای خود نام خانوادگی پدربزرگ و مادربزرگ مادری خود را انتخاب کند تا نامشان از میان نرود.
وی در پاسخ این پرسش که آیا شده تا به حال مردی نام خانوادگی خود را تغییر دهد؟ گفت در ۹۵ درصد موارد از نام خانوادگی شوهر استفاده می‌شود، در ۵ درصد موارد و در صورتی که خانواده زن نامدار و بزرگ و اصطلاحاً جزو اشراف باشند، شوهر نام خود را به نام خانوادگی زن تغییر می‌دهد.
کد خبر 6094260
مدیررسانهای پرسپولیس: سپاهان به جای شکایت بیجا، عذرخواهی کند